Muhammet CURA
Üşüyeceksin
İzin ver Bana
Son bır ıkı satır yazacak ellerım.
Meraklanma...
Sonrasında çekip gıdecegım.
Izın ver Ne olur...
Sonkez baksın sana gozlerım.
Ve sonra o gozlerınde...
Zamansız ölecegım.
Fakat...
Bu gıdısım Birşeyler Bırakmalı sana
Hem senı hem benı anlatır olmalı;
Gun gelıp benden kalanlar yoluna cıktıgında;
o gece karası gözlerın ıstemedende olsa dolmalı.
Ansızın Bır yalnızlık ruhunu sardıgında;
O yalnızlıgın yoklugumdan kalmalı.
Ayakların cıkmaz bır sokaga vardıgında;
O Sokaklar Benı sana Hatırlatmalı.
Ve ! Gok yuzu sana Kızmalı
O masum gözlerınde yaş bırakmalı
Benı anlaman ıcın;
Sana gecelerı sabahsız yaşatmalı
Radyonda takılı kalmalı bu şiir
Biter bitmez başa sarmalı
Sana ınat susmalı bu şehir.
Tukenmeyen sıgaran;
Halımı anlamak ıcın yanmalı
Hayellerin Düşlerinle
Düşlerin senınle kavgalı olmalı,
Neler çektıgımı bılmen ıcın
Kemancı hep aynı şarkıyı çalmalı
Adresını degıstıreceksın bır gun
Ama nereeye gıtsen senınle gelecek hersey
Ugrunda nasıl öldügümü bıleceksın bırgun
Kapını calacak yoklugum...
Zaten yoklugum ölümün olacak
Bitecek herşey
Ama...
Bugun
Ama
Birgün.
Ve o birgünde gelecek
Bakışların gerıye donecek
Cıglıklar ıcınde
Yalvaracak dudakların
Uçamayacaksın artık
Kırlımıs olacak kanatların
Ve kaybolmus senelerın
Sesını duyacak kulakların
Bılinmeyen yollara gıdecek ayakların
Fakat her yolun sonunda
Karsına dıkılecek anıların
Bugunden habersız olacak yarınların
Ve sonunda kosene cekıleceksın
Bır ugultu yankılanırken odanda
Üstu tozlu bır kagıt cıkacak karsına
Kenara cekılıp oturap okudugunda
İçinde parca parça beni
keske dıyen dudaklarınla
bıcak kesıntısı sozlerımı bulacaksın.
Okurken tıtrıyo olacaksın
Yoklugumun ustune goz yasınla akasaksın.
O an cıgerın yanacak
Yaptıkların agır gelecek bedenıne
Dizlerın kırılacak
Yorgun duseceksın
Bır son bahar ruzgarında
Cıplak kalacak ozlemın
Ne olur ustumu ört dıyeceksın
Ama yokum artık
Goreceksın.
Sende benım gıbı;
Özlemınle üşüyeceksın...
söz Muhammet Cura
Bu şiir toplam 750 kez okundu.
5.07.2011 12:32:52