Çağdaş Kiper

Aşk Tohumları

ağmurlu bi Ekim akşamı
Yine kalbim hayaline kapıldı
Adını yazıyorum buğulu camlara
Aynı kalbime kazıdığım gibi
Arada her zaman bir fark oluyor nedense
İsmin camlarda buhar oluyor kayboluyor
Ama kalbimde yeşeriyor günden güne
Toğrağa gizlenmiş bir tohum misali
Gülümsemelerin fidana dönüştürüyor o tohumu
Bazen hafiften bir yel esiyor
Seni hatırlatmaya yetiyor bana
Bazense fırtınalar kopuyor o fidanı yerinden koparcakçasına
İşte o zaman da aklıma geliyor o kalpte olmadığım
Karanlık geceler başlıyor yeniden
Ucunda bir ışık bekliyorum
Belki yine o gülümsemenle güneşim oluverirsin die
Ama ne sen geliyorsun ne de gülümsemelerin
O küçücük yeşil fidan ağaç oluyoveriyor birden
Kalbime gizlenmiş bir tapınak gibi adeta
Gülümsemelerinin gelip onun gizemini bulmasını bekliyor
Biliyor yüreğim hayatını başkasına armağan ettiğini
Cam parçası gibi dağıtıyor parçalarını etrafa
Aynı bir arının çiçeğe hayır diyemediği gibi
Kartalın göklerden vazgeçemediği
Karıncanın çalışmaktan hiç bıkmadığı gibi
Üsütnden yıllar yıllar geçsede seviyorum yine seni
Tıpkı bir şairin şiirden vazgeçerse öleceğini bildiği gibi...

Bu şiir toplam 483 kez okundu.
9.07.2011 02:03:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı