CEMİL ODABAŞ

SENİNLE BEN SENDEN GÜZEL

Eşime/06 haziran 1999


Gönül en uçuk sevdalarda meşk ettiği zaman.
Çıkıp kurtuması imkansız bir çark gibi hayat.
Döndükçe,
Buğday tanelerinin yaşadığı ızdırap gibi, ızdırap
Ufalandım,ufalandım
Çığlık çığlağa haykırışlar
Yokmuydu beni bu yalnızlıktan kurtaran.

İŞTE
Yeşilin en tatlı dilimine bulanmış gözleriyle
Yüzünde sonbaharın başak mahsumiyeti
Gülmeye hazır dudaklar,ağlaması muhtemel bir yürek
Sevdaya attığı ilk adımdı
İlk göz ağrısının acısını,bilerek yada bilmeyerek.

BENSE,
Geçmiş sevdaların diken acısıyla uzattığım ellerim,
Bir doğum günü pastasındaki mum gibi titrek,
VE bir doğum günü,
Mekan bentler, zaman yine sonbahar,
Kafamda ( belki olmaz ) anlayışıyla, bir serseriydim aslında.

Bİ TANEM
Bir ceylan edasıyla terk ettiğin zaman beni,
Bende, senin gözlerinin sarhoşluğu,
Sende bitmeyen göz ağrısı kalmıştı ya
Belki budur bizi tekrar kavuşturan.

Bİ TANEM
Hani ıslanmıştık yaa
Yüreğimizde tatlı sevda yanığı,
Gökkuşağı çok uzağımızda,
Koştuğumuz umut hayalde olsa,
Seninle …Güzeldi…seninle

CANIM
Seninle ben senden güzel….


CEMİL ODABAŞ

Bu şiir toplam 995 kez okundu.
20.07.2011 14:06:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı