İsmail Cica

orada da hastalanma!

geçip gidivermiş seneler
ne sen fark ettin ne de ben
dünya diyoruz ki evrenden nasiplenmiş
kurgulanmış bir biçimde

hani Veysel usta demiş gidiyoruz gündüz gece
ezelden ebede sen ebet bense ezeldik
elelden gözgözden hem de dizdizden uzak
adımızı dildendirdiler turküler yaktılar üstümüze

bilmem ne oldu birden
sarardın soldun hekimler hocalar derkken
ruhunu teslim diverdi bedenin şimdi ebettesin
neyine sıkıldın da gittin revâ mı bana bu şimdi
nasıl oldu gözbebeğim değil miydin dördünün içinde

suçun mu vardı varsa neydi cevaplayamadı kime
kıskandılar bizi o karanlık gecede semavi güçler
alıp götürdüler seni istemimiz dişı hem de
işte sana yeminle her ezan vakti buluştuğumuz yerde

sen evren içre boşluktasındır koordinatları öğren bana ışınla
bulurum bir çare elbetsenin ile olurum merak etme
nasıl mı sesinden tanırım oka uzaylı içinde terin de var
yeter ki sen orada da hastalanma nazara geldin burada.

Bu şiir toplam 815 kez okundu.
22.07.2011 13:38:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı