Ziya Doğan

Benim işim sen

Avarenin biriyim ben,
Dünyada tek işim sen,
Geri kalan herşeye boşvermişim,
Bir tek seni, iş bellemişim,
Sen varsan varım, yoksan yokum,
Ben sana alışmışım,
İşimi yaparken hiç yorulmuyorum,
Aksine işimi yaptıkça, artıyor şevkim,
Seninle birlikte gülmeyi seviyorum,
Sohbetinle rahatlıyorum,
Yazıyorum, duygulanıyorum, gülüyorum,
Doğru, yoksun yanıbaşımda,
Ama biliyorum, tenim kadar yakınsın,
bulut kadar uzak,
uzatsam ellerim seni yakalayacak,
bir avuç mutluluk dolacak,
sanki taze hava getiren bir esinti gibi
dalgalanıyor duygularım,
Seni kendimde yaşamak ne harika,
İşime çok bağlıyım,
Bedenimle, beynimle, kalbimle çalışıyorum,
ve işimi seviyorum,
Terfi de beklemiyorum,
En büyük terfiyi aldım,
mutluyum ve kalbindeyim,
bundan sonra tek isteğim,
orada emekli olmak.

Bu şiir toplam 900 kez okundu.
24.07.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı