körfez teknecisi
zaman
damla damla akıyor bedbaht ömrüm
her anıda hüzündü ve aktıkça söndüm
bir demet karanfilim ve bir dizi boncuğum
geriye bıraktığım hayatım ve çocukluğum
şimdi yeller esiyor koştuğum başak tarlalarında
balıklar oynaşıyor kenarında gülüştüğüm akarsularında
intizar gönül meyletmedi aşka bi çare artık ne fayda
maşukta bıraktı beni dünyada şaka üstüne şaka
ağlarım gecelere gündüzlere her bir zerresine zamanın
bir ben varmıştım gibi orta direğiydim cihanın
söndü gitti sonrasında hayal ve gerçek
hayalide tükettik miras kaldı gelecek
dur dur dedim kaç kere bağırdım gelmesin diye
aklar sardı dört bir yanımı bakamadım gözlerimle
KÖRFEZ TEKNECİSİ
Bu şiir toplam 763 kez okundu.
3.08.2011 01:20:24