Aheste Aydoğan

SENDE ONLARDANSIN

Bir daha silik bakma gözlerime.
Aynalara tebessüm eder gibi, gülme yüzüme.
Ayak izlerini sil, gelme gönlümdeki mahalleme.
Sevgiyi un eler gibi, elekten geçirdiğini sananlardansın sende.

Bir daha “ Nasılsın? “ deme, alay edercesine.
Yaşadığım bir rüyaydı, uyandım vakti gelince.
İnkar edemem, sevdim seni ölürcesine.
Ama bil ki üzülmedim, üzülmedim sen gidince.
Çünkü bir varmış bir yokmuş ile başlayan, masallardansın sende.

Söyle yıldızların parlamasın gökyüzümde.
Ay olup doğma, karanlık düşlerime.
Bedenimle dans etme, her bulduğun yerde.
Aşkı bir misket gibi hedefleyenlerdensin sende.

Bir resmini koydum şimdi, yatağımın başucundaki çerçeveme.
Soğuk gecelerde, çiğ tanecikleri düşüyor üzerine.
Yazarken tenine mısralarca ölüm adıyorum her kelimede.
Sende onlardansın diye.

Manalı bakışların aldatmaca.
Sıcaklığın, yılan gibi soğuk aslında.
Yaseminler açıyor sanır görende, o yosun tutmuş bağrında.

Sanma kıskanırım seni bundan sonra.
Sanma bakarım gözlerimi kenetleyerek sana.
Sanma ki, ısıtır yüreğini o güneşler kışın ortasında.
Ellerin cebinde ayaz yaşayacaksın, güneşin olsa da.

Bu şiir toplam 823 kez okundu.
11.08.2011 20:52:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı