Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

ÇARESİZ

ÇARESİZ

Güz yelleri eser hazan dökülür
Ağaç çaresiz dal çaresiz
Göçmen kuşlarda göç vakti gelmiş
Sazlık çaresiz göl çaresiz

Adını gizledim kendimden bunca
Adak adadım ömrüm boyunca
Şiirler yazdım sana şair dilince
Şair çaresiz sözler çaresiz

Gökyüzü karanlık yıldızlar küskün
Güneş kızgın yer yüzü yangın
Seni arayı tükendim bedenim yorgun
Umutlar yitik yıllar çaresiz

Gönlümde sonbahar yaz nerde kaldı
Duam yanlışmıydı hep hüzün geldi
Ayrılık hasretin canımdan can aldı
Ruhlar bezgin gözler çaresiz

Anlattım derdimi anlayan olmadı
Bir gittin bir daha dönmek bilmedin
Ölmek istedim bir türlü olmadı
Mezarım toprağı çaresiz taşı çaresiz

Baharı bekleyen bülbülün açmadı gülü
Ne zaman esmeyi öğrenecek kavuşma yeli
Hicranla geçti ömür sevdanın bedeli
Aylar çaresiz günler çaresiz

07.07.2010
Kadri KIRMIZITAŞ

Bu şiir toplam 524 kez okundu.
8.07.2010 21:21:39

• Yorumlar
• Yorum Yaz