Yusuf Solmaz

Afrika için şiir

Somali’ye gittiler, oruçtular.
Kayalıkta bir akbaba vardı.
Akbaba onlara baktı.
Kanlı ellerini havaya kaldırdı akbaba.
Akbaba büyük bir anıt oldu.
Okyanusu geçti.
Tepeleri aştı.
Yeniçağın anıtı benim dedi.
Özgürlük Anıtının yerini aldı.
Uzaktan bir ses geldi.
Tanrı şöyle dedi:
Günahlarınızı bağışlamayacağım!
Akbaba havaya bir el ateş etti.
Askerler kadının etrafından ayrılmadı.
Kadın burnunu tuttu.
Yüzüne sinekler konuyordu.
Çocuklar kadına baktı.
Gözyaşı akbaba oldu.
Akbaba çocuklara ekmek verdi.
Tanrı inanmadı.
Bir ses bağırdı:
Suçunuzu bağışlamayacağım!
Ses akbaba oldu.
Televizyonlar konuştu.
Ses şöyle dedi:
Somali de çok sayıda akbaba var.
Dünya merakla izliyordu.
Başkanlar konuşuyordu.
Başkanlar vampir olmuştu.
Somali ağlıyordu.
Büyük bir diş toprağa saplanmıştı.
Diş toprağı deliyor, kanı emiyordu.
Somali susmuştu.
Çocuklar susmuştu.
Kadın çocuklara bakıyordu.
Ölü çocuklar ağlıyordu.
Her taraf reklam kokuyordu.
Taş doğru söylemiyordu.
Kadının elleri doğru söylemiyordu.
Kadın kokuyordu.
Kadın, kokunun çocuklardan geldiğini sanıyordu.
Çocuklara dokunamıyordu.
Sinekler kadından çıkıyordu.
Ağızlarda sinek bulutları vardı.
Herkes yalan söylüyordu.
Herkes kokmuştu.
Ortada çürümüş bir şey vardı.
Akbabanın kalbi çürümüştü.
Sinekler çürümüştü.
Somali de büyük bir tank vardı.
Tank kokuyordu.
Askerler kan kokuyordu.
Başkanlar kanlı petrol kokuyordu.
Tank akbaba olmuştu.
Akbabalar Somali’deydi.
Oruç tutuyorlardı.
Kilisede dua ediyorlardı.
Bir ellerinde oruç vardı.
Tanrı bizimle diyorlardı.
Tanrı bağırıyordu:
Günahlarınızı bağışlamayacağım!

İsmail Kuşçu

Bu şiir toplam 741 kez okundu.
24.08.2011 01:04:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı