İsmail Cica

YANDIĞIMI NERDEN BİLECEKSİN

kurudu ağaçlar döküldü yapraklar bahçemizdeki
ekolojık dengenin ivmesi bozularak artı değil eskisi
zaten dargındılar bana tüm çiçekler seni küstürdüm diye
onlar da sen sebep sen derken su değil seni ister gibiler sanki

neden bırakıp gidiverden dönüp bakmadın bile giderken
hani senin için ölürüm ben derdin hani o sendeki oynak dil
ağzın vardı konuşuyordun demek aşk bu mu sevda bu mu sence
ben kabahatliyim senin pencerenden bakılırsa ya bahçe çiçekler

ne demeli onlara ne vardı aranızda bahçemizdeki ağaçlarla çiçeklerle
benden gizli gizli üstelik nerden bilebilirim anlayamam ki dilinizden
ben benden vaz geçtim elçiyim onlar adına dön geri onları seversen
ko beni bir kenara acale gel benim yandığımı zaten nerden bileceksin,?
27.08.2011.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 507 kez okundu.
30.08.2011 01:22:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı