İsmail Cica

dağlar delisi

adımı dağlar delisine çıkardılar
sıkca çıkarım ben de dağlar doruğuna
ahbaplarım vardı bulutlardan ve nebula
hem güler hem türkü söyler ağlarım
görmesin ağladığımı kimseler ama
yerin kulağı işte

sen koydun aklıma çeyiz istedin ya
akbuluttan istedim sana yakışsın diye
''çeyizi yaparsa nebula bulut yapar''
dediler adımı deliye ondan çıkardılar
umutlandım nebula da arkadaşımdı ya
yerin kulağı işte

adını sakladığım gibi sakladım ama heyhat
biliyorsun davul vurur dengi dengine
ailem fukara ben delidolu bizde para nanay
aradım taradım sordum nerde nebula
koskoca nebula umutlandım hani kocaman
yerin kulağı işte

kuyruklu yıldızın yandaşıymış o da hoppala
askerlik geldi çattı kapıya askerdim vatana
gelin etmişler adım inmez sekizden dokuza halâ
dağlar delisinin deliliğine şöyle nazar eyle acıma
kader kader olmadıktan sonra o da kader bir bakıma
10.10.2011.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 553 kez okundu.
2.11.2011 11:07:36

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı