Zafer Kesimal (meftare)
VİCDANIM
Vicdanım
çalarken ömrümün mızrabını
en hüzünlü anlarda,
ruhum geziniyor
ahenkle dans eden gamlarda,
hicran yüklü bedenim inlerken acılarda,
içimden bir sen geçiyorsun
duygu yüklü vicdanım..
bir kadeh bin mey oluyor dudaklarımda
sesin çınlıyor bir çığ gibi kulaklarımda
o ilk busen ısınıyor yanaklarımda
gözlerimden yaş olup
akıyorsun vicdanım..
düştüğüm bu hazin efkar cennetinde
hiç çıkmadan geçmek istiyorum
kendimden,
vazgeçtim şimdi hayatın
tüm renklerinden,
yüreğimde bir sızı olup
yakıyorsun vicdanım..
rüyaların mahzenine dalıyorum
gece yarıları,
aldığım her nefeste sayıklıyorum adını
kırabilirsem diyorum zincirlerimi
silebilirsem kara bahtımı,
aşkımı koynuma alıp
geliyorum Vicdanım!..
Bu şiir toplam 705 kez okundu.
22.08.2010 14:01:34