YALÇIN GÜLER (aydınlıkukala)

Çocuk

Ne zaman çocuk ağlasa bir yerde,
İşte ölüyor derim şiirler.
Çocuklar…
Yangın sonrası külleri aşkın.
Bütün çocuklarıdır şiir.

İçinde anne geçen her mısra ninnin olsun.
Bildin di sen de babanın suçlu olduğunu.
Anladın dı,,
Dünyanın kaypak ninnilerle uyutulduğunu.

Şimdi senden hangi ağızla özür dilesem,
Ninnileri kirletmiş insanlık için.
Hangi rahmeti sağsam üstüne,
İnsanca kirletilmiş tanrı için.

Günahkar bedenimi hangi saçın teline assam.
Hangi mezara sığdırsam bu günahları,
Anne diye hangi elimi sana açsam,
Hangi uçurtmayla versem sana ,
Düşündeki anne sıcaklığını.

Kırmızı uçurtmanı yele verdi martılar,
Tahta atını kuruları yedi lanet olası,
Boğazımda düğümlenen çocuk sesine,
Hangi gözlerinle vurulsam.

Şimdi sen de gittin
Martılar da gitmişti.
Her bahar dönümünde
İçimdeki martılardan
Hangi damarı kesip seni sağsam oğul….

Bu şiir toplam 473 kez okundu.
12.07.2007 15:15:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz