Erkan Kara

aşk

varoluşun hamurunda aşk’ın muhatabıdır insandaki düşünce gücü:

sevgi ve nefret mıknatısın iki ucu varlığın tespiti yetkinlik insanda.
arzudaki ben, birleşme ve ayrılmayla ilişki, iktidar ve muhalif hâl.
bir varlığın ana nedeni aşk, o da kendin imiş, sevgilinin özü sende.
her kimse aşkına ulaşmaya çalıştığıdır kendi bir sevgilinin aşkında:
söz konusu olunulursa doğalı, sözün zamanını belirleyen güç, irade.
mutlak aşksızlık kötülük doğurur, ruh: aşksızlığın karar kıldığı yer.
iyilik kendi için aşık olunan eksikliklerden uzaklaşmayı öğrenmek.

aşkın hakikati. iyiliğin gayreti. kendine güzeli bulan güzel: sevgili:
insanı ancak insana aşk kılan ayrılık ve kavuşmalardaki arzu gücü.
duy(g)ularda şekillenir her aşk ve alevidir içini gösteren bir ateşin.
varlığa gelmek, var kalmak, sevgilinin sebebi imiş: aşk fani olmak
ihtiyacı. siz adına bilmek, iyiliğin son noktası, nihai sevgili: aşığın
kendi özü. herkesin yüzündeki gözü kendi ‘bir’ aynasıdır herkesin.
kalabalıkların yalnızlığında aşk yüzünü göstererek kendini koruyor.

aşk imiş varoluş kapısı, ıstırap: aşkı bilmek için o, aşkına gerekçe.
sen rıza anahtarını koy yüreğine sevgilin yüzü kapanmadan evvel.
kendini kalbine davet et. tanımaya yolculuk bu. kendimi bilmeden
seni bilmem. gönlün akılla buluşmasındaki o büyük aşk, insandır.
varlığın, bilinme isteğinde sevgilinin: sende saklı bir hakikat imiş.
bir olunmak için yok olmak o’nun için aşığa ben’i unutturan, aşk:
insanla bir kusursuz yere gelir ve insan o’nunla ne mükemmeldir.


ERKAN KARA

Bu şiir toplam 520 kez okundu.
9.11.2011 12:49:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı