Ahmet EFEGİL
çaresizliğin şiiri
Simsiyah gecenin katran yalnızlığı,
Dudaklarımda puslu bir buğu, idamlık kelimeler.
Nasıl anlatsam yalnızlığımı sana? Nasıl anlatsam sensizliğin burcunu?
Bilemiyorum Sevgilim, sarıyor beni bir müfreze misali hayalin…
Sokak köpeği gibi kemiriyor içimi fenerler.
Hayal ediyorum güzel ve mutlu günlerimizi,
Sahi, sahi sen beni hiç sevmemiştin dimi?
Oysa ben hazırdım, Yusuf gibi kör kuyuların karanlığına.
Şimdilerde sorma halimi, bir abdal çaresizliğiyle geziniyorum sıradağlarında aşkın…
Boş ver, zaten kimin neyine sevgi?
Kimin neyine göremediğin rüyanın düşü,
Kimin umurunda Sevgilim, vuslatına yürüyüşüm…
Ahmet EFEGİL
Bu şiir toplam 834 kez okundu.
17.12.2011 20:38:23