İsmail Cica

incir çekirdeği de değil.

o''açtır doymak bilmez''demişsin,
doğru mu bilmem unutmadım unutulur mu hiç
kekliğin üveyikin taşlığında kum erir mi
açım belki ama sana açtım keşke anlayabilseydin

karnım cebim gözüm hiç aç olmadı benim
acıkırsa yeter bir gevrek açlığım terkeder
obur da değilim Yaratan'a şükrederim
aşkını koruyamayana da sevemem karakterimi bilirdin

sen ömründe bir kerre ciddi sevdin mi acep bilmem
aşkımızı kirlettin özür dilesen bu yara benden geçmez ki
karnı açlar ölmez ki zaten keşke kargalara dinlemeseydin
sana ne deyim daha bilmem ki işte kargalarla dost olanın hâli bu deyebilirim.
11.12.2011.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 464 kez okundu.
17.12.2011 21:18:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı