fatoş sezgin

adını siz koyun

hasretinin acısı yaksa kavursada beni gidiyorum yarim
sen varkende sensizdim yarim hep karanlıkta hep bilinmezlikte
sonunu bilemedim bir türlü bu sevdanın
acıttıkça bedenimi sensizlik tuz bastım yaralarıma
ben gitmeyi öğrendim yarim öğrendimde
bir seni silemedim kalbimden ruhumdan
anılarda kalsada herşey ben sevdamı yureğimden atamadım

gidiyorum yarim senden çok uzaklara
yine avuçlarıma döküldü gözyaşlarım
yine sensiz yine tek başıma alıp sevdamı gidiyorum
vicdanınla yalnız kal şimdi bensiz kalki anla beni
yorulmadım bıkmadım seni sevmekten
aciz düşsemde muhtaç olmadım senden başka hiç bir kimseye
sen benden gittin yarim ben senden gidemedim tutmadı dizlerim

Bu şiir toplam 850 kez okundu.
20.12.2011 22:27:48

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı