cebrail

YANLIZLIĞIN ACISINI ÇEKEN BİLİR

Senden epey uzaktayım ve yalnızım
Seni düşünmekle geçiyor günlerim saatlerim
Seni gorüyorum tanımadıgım insanların yüzünde
Sevipte koklamak istiyorum sevdamı
Ama nafile ne kokun ne gözlerin aynı
Çekiliyorum kenara sarılıyorum yalnızlığıma çaresizce
Ağlıyorum tutunamıyorum mutluluğun kanatlarına sensiz
Hani nerdesin uzat artık elini bana
Uzatta kurtar beni bu yalnızlıktan acıdan
Hayat ver yeni doğacak çocuğa yeşerecek çiçeğe
BİR TANEM...

Bu şiir toplam 543 kez okundu.
13.09.2012 14:34:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı