Oz Ka (ozka19)
HÂL
HÂL
Buza döndüğünde suyun hali,
Kurnanın mahzun susuşudur boynu bükük sensizliğim.
Ormana hakimse de kısık kurt sesi,
Işık hevesinde güne dönük kır çiçeği.
Bulmaca çözer gibi, sol yanımın sancısı eksik parça peşinde
Ağır aksak yürüyüşte, tel tel dökülüşte can evimin ağrısı.
Yem olmak yerine börtü böceğe,
Bahara dökmek eteğini, sele dönmek, bir yamaçtan inmek şelale gibi mağrur
Ne tül tül serilmek küle dönen gün izinde
Ne dönmek sırtını namerde
Gel!
Gel de
Açılsın ellerinde saçımın manolyası...
24.6.2007, Öznur KARAYUMAK
Bu şiir toplam 575 kez okundu.
14.07.2007 03:31:05