Oyhan Hasan BILDIRKİ

Sonsuz Depremlere Tutulmuş Kullar Gibiyim

Şimdi güneşi ayı gördüğüm yok
İkisi de yasak koydular bana
Sevdalına hasret gözlerinden süzülen
Damla damla gözyaşlarını görmeyeyim diye

Kabına sığmaz çılgın denize bakamıyorum
Ufku tutmuş mor dağlardan utanıyorum
Ellerini uzatmışsın öte yakadan
Kaç yıl oldu tutamıyorum

Uçaklar sıra sıra geçiyor gökyüzünden
Hasretinin okları kalbimi damgalıyor
Kafdağı’na düşmüş yoksul Şehzade’ne dönmüşüm
Sayısız haramiler kollarımı bağlıyor

Unutamadığım gözlerinde kilitlenmişim
Özlem mektuplarında yapışık pullar gibi
Sağ sola seğirtsem de ne yapacağımı şaşırmışım
Sonsuz depremlere tutulmuş kullar gibi

Ah sevdiğim bu akşam yine seninle olmalıydık
Bana hayatının en renkli kalemlerini sunmalıydın
Kalbimi eriten sevda acılarımı
Neşterinle söküp atmalıydın

Kaç yıl oldu bir tanem de bana
”Konuş, ne olursun konuş,
Söyle duymak istediklerimi...”
Hemen şimdi.

Oysa sevdiğim bilsen güneşi ayı gördüğüm yok
İkisi de yasak koydular bana
Sevdalına hasret gözlerinden süzülen
Damla damla gözyaşlarını görmeyeyim diye

Bu şiir toplam 768 kez okundu.
25.09.2012 17:00:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı