Fedai Güven

Seni Sevdim Ben (4)

Yazamadığım bir hikayesin
Kaç bölümdür anlatamadım seni
Tadımlık mı sevdamız bizim?
Küçük bir haz mı damakta?
Sofradan doymadan kalktığım…
Pamuk şekeri tadında,
Nadasa sürüp bıraktığın
Yorgun yüreğimdesin şimdi
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.

Aşk tohumları ektiğin,
Gönül bahçem yeşerdi,
Vazgeçtim tüm çiçeklerden.
Vuslatsız ateşine yandı,
Alevdi küle döndü yürek
Etrafına dağıldı.

Sönerken gözlerinde
Kayar da çoban yıldızı.
Saklanır gecenin karanlığına...
Kapanır yüzüme kapılar
Unufak olur ellerimde yokluğun,
Çare bilirken çaresizliği...
Şimdi umudu bağladım boncuklara
Güvercin gerdanına kondurdum.
Hüzün buseleri açtı güller
Bulutlara çizildi resmin
Yağdı yağmurlar halime
Kirpiklerine asılırken gözyaşlarım...

Kuyudan su çeker gibiyim
İpin ucuna bağladım sabrımı
Doldurup tüm yalnızlıkları

Karıştım kalabalıklara
Hep aynı kilitte kırıldı anahtarım

Düğümlendin içimde, çözemedim
Acıdan başkası dönmezken yüzünü
En donuk haliyle karşılarken kainat
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.

Kaçtır haykırıyorum
Geceler kahrolur yıkılışıma
Ezberini baştankara ederken gemiler...
Çapraz ateşler altında sürgünüm

Hayat yine mi galip?
Bir kaç beden önde
Sen kendi gölgenle
Çelik çomak oynuyorsun.
Karanlığın yırtmacından,
Sevdam düşerken güne

Edebediyen laldir dilim
Her gün bir başka suskunluğa gebe
Fotoğrafların bile haberi yokken öldüğünden
Bir tek şeyi unutma
Seni sevdim ben!

Bu şiir toplam 593 kez okundu.
24.11.2012 11:03:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı