şeyda persentili (şeyda)

ZORLUĞA İNAT

Ruhlara bahşedilmiş kötülükler arasında sıkışmayı bilir misin..?
Yada her gün kendinden nefret edip lanet duymayı
acizlik işte bu sevgili çağresizlik yalnızlık bu
sitemlerimin yeri kifayetsiz kalır benden büyük ki
acılarım konuşmaya bile mecali yetmiyor ben sustukça
içimde ki yaralar duvarlarından sızıyor fışkırırcasına
ruhum bütünleşemiyor artık beynim donuk kalbim acılarla dolu
anlatamıyorum sana sevgili uçurumlardan atıyorum kendimi
sonsuzluğa doğru kocaman bir boşluk ellerimi tutan bir el yok
beni çıkarıp kurtaramaz kötülükler dergahından….
savaşıyorum kendimle hayata inat tutunmaya çalışıyorum
öldürdüm seni sevgili kanattım yüreğini
bilir misin..? sen ölürken ben yaşayan ölü oldum şimdi
4 duvar arasında mesken tutuyorum hayallerimi umutlarımı
ellerimle bozdum bu sevda masalını şimdi tekrardan yazmaya çalışıyorum
belki bir doğuş olur aşka dair şimdi bugünlerimi keşkelerimle avutuyorum
yarınları yaşata bilmek adına sana tutunmaya çalışıyorum
keşkelerimi sile bilmek için belki yarım kalan bu masalın bir sonu olur


Şeyda Persentili

25.Ekim.2010

Bu şiir toplam 1.336 kez okundu.
30.10.2010 02:53:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz