Ozan Sonar

İÇİMDE SEN OLDUKÇA

Yavaş yavaş kuruyan ağaçlar gibi benim hayatımda aynı ona benzer
Yüreğin sıkışması bu art arda aldığım sıkıtlı nefesler
Ağaçtan yere düşüp çürümeye mahkum olan yapraklar gibi
İçimde sen oldukça sevdiğim bana haram zehir oluyo günler geceler

Sen ancak 4 duvar arasında ağlatmayı bilirsin beni sen öldür sende susuyorum
Ellerimde hep kırmızı kan var odamda bir iç açıcı durum göremiyorum
Söz vermiştin çoruma geldiğin ilk gün buluşacaktık ben o sözlerinle yanıyorum
Dilimde hep sen varsın kendi kendime seni konuşup birazcık rahatlıyorum

Nefes almaktan daha muhtacım sana bir acıya dahi kalmadı tahamülüm
Bak şair oldum aşkından yeri geldiğinde kulaklarını çınlatan bülbülüm
Bu gidişat iyi değil elbet tükenir sabrım tükenir gücüm
İçimde sen oldukça bu yangınlar sönmüyo be gülüm

Ah bu gençler var ya bu gençler aşkın hakkını veremiyo
Oynadıkları oyun gibi aşk yaşıyorlar sahte sevgisiyle ne hayatlar yıkıyo
Aldatanın terk edenin erkeği kızı fark etmez hepsi kendini bi halt zannediyo
Hadi birini ölümüne sevde göreyim sevmek güzellik yakışıklılık değil yürek istiyo

Evlenince çocuklarına beni anlat aynı Leyla’yı seven mecnun gibi
Aman anlatırken dikkatli olda istemem Leyla’mın sen olduğunu bilmelerini
Kocana sıkı sıkı sarılda uyu hatırlama sil at aklından ozan diye bildiğin kişiliği
Annemle bile tanışmıştın sevdiğim ayrılığı senden başka kim düşünür ki

Bitiremedim duyguları diye mesaj attım ey dostlar şu çaresizliğimi bir görün
Ağlarken beyaz gömleğime kan damlamış ciğerlerimden şu karalar sökülsün
Böyle bir düzende yaşanmaz hayat Azrail bu gece bu cana çöksün
Beni anla içimde sen oldukça daha çok yaş akıtacak gözüm

Dış görünüşe önem veriyorsan kabul ediyorum ben yakışıklı değilim
İç güzelliğiyle yaşanır aşk sevgi kalpte açan solmayacak çiçeğin
Bana bir iyiliği yok bu boşuna amaçsızca şairliğimin
İçimde sen oldukça ben iyi olamadım hep sol tarafımda seni hissettim

Sen içki içmemi istemezdin gel önümden şişeleri alda içkiyi tekrar yasakla
Eski ben olurum seninle tut elimden beraber hazırla hayata
Hiç mi değerim kalmadı sevgili beni gönlünde yatan serserilerden ayrı yere koysana
Ne feryadım ne sitemim biter içimde sen oldukça

Herkes bilsin istiyorum yaşananları seveni çaresizce bırakana insan diyemeyiz
Ey canım Fadimem sen hayallerimde hala aynısın üzerimde bi halsizlik
Güneş hangi taraftan doğuyordu kardeş ölüme gideceğim ama canım mecalsiz
İçimde sen oldukça beni buldu bütün onca aksilik

Bu saatten sonra bir aşk daha düşünmüyorum beni sen harbi öldürdün
Ayrılıktan sonra attığım her mesajda peşimi bırak lan şerefsiz deyip sövdün
Ben aldatıyormuşum seni eğer okuyorsan şiirlerimde bütün gerçekleri görürsün
Zevk için yapmıyorum bunu birisi Allah rızası için içimde ki yangınları söndürsün

Saçlarına kına yakacaktı annen saçlarını kınlattın mı unutamadığım
Belki benden nefret ediyorsundur bulaşma bana gaddardır yalnızlığım
Parfüm falan kullanmazdın sen sevilmeye layık üzülmeye değersin kızıl saçlım
İçimde sen oldukça yarim ben bu çorumda mutluluğa ulaşamadım

Bu şiir toplam 668 kez okundu.
22.02.2013 14:02:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı