safiye lemide çakır (lemide)
*Kırmızı Yağmur*
Kırmızı yağmuru yağdıracaktın hani bana
Çatırdayan siyah topraklardan fışkıracaktı gövden
Fırçanı eline alıp
Bütün yaprakları mora
Toprakları kırmızıya boyayıp
Saçlarıma kelebekler konduracaktın
yalanmıydı sevgili
yalanmı hadi söyle
hani bensiz yaşayamazdın
dünya durur
güneş doğmaz
sabahlar olmazdı
hani kırmızı bir yağmur yağdıracaktın
sevdan kokan saçlarıma
hani
ben olmazsam nefes alamazdın
senin nefesindim oysa
şimdi nefes alamıyor musun yoksa
yağmur yağıyor pencereme tünemiş yalnızlığa
belki geldin şuan kapıma
inanmak istiyorum
inanıyorum
yağmurum kırmızı değil
şimdi gözlerimde yağıyor
kırmızı yağmur
çırpınıyorum yokluğuna
nefessiz kaldım boğuluyorum
nefessizim
nefessiz yokluğuna
boğuluyorum
asıl şimdi benim
dünyam dönmüyor
güneşim doğmuyor
sabahlarım olmuyor
yüreğim yanıyor
hani değmeyecekti
saçlarının mahremiyetine yabancının eli
hani bendim mahremiyetinin sahibi
hani
küf kokan gecelerime kırmızı yağmurlar yağdıracaktın
ne oldu
ne oldu şimdi söyle
söyle sevdasına yandığım
söyle
kırmızı bir yağmur yağdıracaktın gecelerime
siyah topraktan fışkıracaktı bedenin
yalanmıydı
sözlerin yalanmı
yalanmı yalan
durma
söyle
asıl beni bende bitirdin şimdi
bir dosta demişsin
iyiyim diye
iyi ol
mutlu ol
ben ölüyorum yavaş yavaş nasılsa
Kırmızı yağmuru yağdıracaktın hani bana
söyle sevdam
söyle
hangi geçmiş mevsimde kaldı güneşim
sabahlarım sende
hangi film şeridinde takıldı aşkımız
nefesim senle gitti
nefessizim şimdi
boğuluyorum yokluğuna
çek sevgili çek artık çek
sırtımdan çek al çek al senli hayalini
senden bana
bir yudum nefes bırak
bir yudum nefes sadece
Bu şiir toplam 728 kez okundu.
5.11.2010 12:12:12