Mehmet Nacar

GÖNÜL ÇEŞMESİ

Hasretin elleri saçımı tarar,
Gündüzler karanlık, geceler aydın.
Böyle birden bire çökmezdi dağlar,
Eğer sen de beni hatırlasaydın.

Gözünün rengini yarama bastım.
Gönül çeşmesinde kırıldı testim.
Fırtına misali peşinden estim,
Rüzgarın dilinde nakarat adın.

İnatla baktığım yollar aşındı.
Bahçemde çiçekler, güller başındı.
En büyük kasırga bir gözyaşındı,
Cennet bahçesini yıktı afadın.

Neden aramazsın? Nedir sitemin?
Aklına gelmez mi, ettiğin yemin ?
Göklere uzanan yorgun ellerin,
Azmini kırmak mı, kadim muradın?

Artık insafa gel, geriye dön de,
Müeebbet hasretlik tükensin bende.
Yaralı bir aslan bıraktın inde,
Ne ilaç gönderdin, ne de aradın.

Bu şiir toplam 690 kez okundu.
1.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı