Ozancan Polat

UZAK PLAKALI ŞEHİR

Hüzün dolu fırtınanın yalnızlığına sevgili,
Mehtabın sarhoşluğuna,
Küçük sevgilerin büyük dünyasına,
Gülüşlerinin ömür uzatan edasına,
Bu şiir yoksul tutkularımın zenginliğine gelsin sevgili...

Günler sarmal bir yalnızlık hikayesine bulaşmış,
Zaman kavramı yok,mekan yok...
Gidişin var elde bir,
Dönüşünü sormayacağım o da yok...
Renkleri tükenmiş umut kalemlerimin,
Yazamıyorum çoktan seçmeli sevdaları,
Gözlerim dalıyor uzaklara,
Uzaklar uzaklığında yok...

Bak yine o şarkı,
Hasretle vurgulanan,
Denizsiz şehirlere karasal notalar vuran,
İçimi acıtan,
Soğuk kaldırıma isyan dedirtten,
Yine o şarkı sevgili,
Beni senden alan...

Bugün gidişinin bilmem kaçıncı saati,
Yelkovanın akrebe bilmem kaçıncı ihaneti,
Ayların sessizliği,
Yılların öksüzlüğü,
Kum saati arızalanmış sevgili,
Akıp giden zaman,
Yokluğunda sanki asır gibi...

Dönermisin yarına ?
Buzdolabındaki o 'Aşksın' yazısını dilin anlatır mı ?
Resimlerindeki cansızlığı bırakır mısın ?
Karanlık sokaklarda yağmur damlalarına el açar mısın ?
Benim içim denize dalgalarındaki asiliği öğretirmisin ?
Açsam şimdi kapıyı özledim der misin ?
Ve susarmıyız derinden,
Sarılırmısın bana cennetin içinden,
Sahi gelirmisin sevgili
Seni hapse mahküm eden o uzak plakalı şehirden...

OZANCAN POLAT

Bu şiir toplam 709 kez okundu.
23.02.2013 12:03:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı