ünsal yazgı
oyuncağım
Görmedim ben çocukluğumda öye,
Çarpışan arabalar,dönme dolaplar.
Ne uzaktan kumandalı arabam oldu
Ne de dans eden oyuncak robotum .
Çok sevdiğim ağaçtan bir oyuncağım vardı
Kat kat dizerdim içine boyaları
Birde fırçası vardı; çok güzel parlatırdı ayakkabıları
Evet benim oyuncağım bir boya sandığıydı
Okuldan gelince hemen sarılırdım oyuncağıma
Ağacım vardı birde benim büyük parkta
Otururdum saatlerce gölgesi altında
Kirlenmeye başlardı ellerim ayaklara dokundukça.
Dönerdim eve kirli ellerim ve bir avuç para
Ağlardı annem anlam veremezdim buna
Mutlulukla koşardım kirli ellerimi yıkamaya
Ben çocukken başladım bu hayatı tanımaya.
Bu şiir toplam 582 kez okundu.
23.02.2013 12:22:29