Mesut İlkay Yanık

PARADOKS

Ankara üniversitesinde;
Köşe kapmaca,
Slogan atmaca,
Adam vurmaca,
Keleş sesinde
Hayatta kalmaca,
Ve yitirilen arkadaşların ardından
Okulun ön bahçesinde yas tutmaca
Gibi paradokslar vardır.

Paradokslar oyun gibi,
Paradokslar ölüm gibidir.
Manipüle edilmiş bir yığın gencin.
Haykırdığı fikir gibidir.
Empoze edilen bu şuur;
Başka bir milletten entegre
Başka bir devletten enjektedir.
Halkım bilinçsiz manifestolardan
Tan ağardıkça zehirlenmektedir.
Ey üretken Gençlik!
Senden bir panzehir beklenmektedir.

Üşümektedir Gençlik.
İngiltere’den esen rüzgârdan…
Titremektedir Gençlik.
Rusya’dan gelen soğuktan…
Donmak üzere olan Gençlik;
Uyursan Ölürsün!
Uyku tatlı bir şeker gibidir.
Ey Uyuyan Gençlik;
Vakit artık “uyanma” vaktidir.

Hâkimiyet yalnızca hakkındır
Düsturu düşünce sisteminde var olan gençlik!
Maneviyatta dirilik
Madde kavramında kurtuluştan âlâdır.
“Sırat-ı müstakim” yani;
Dosdoğru yolunda mesafe alan gençlik!
Şüphesiz üzerinde ulu kocaların,
Ak sakallıların, pak yüreklerin duası vardır.
İçinde bulunduğun fütursuz halin nedeni bir şuur kaybıdır.
Mücadelen sana bağnaz diyenlerle şuur harbidir
Üst kimliği Ehli-sünnet olan Gençlik;
Maneviyat bilincin; seni seccaden de beklemektedir.

Mesut İlkay YANIK

Bu şiir toplam 597 kez okundu.
23.02.2013 13:15:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı