ayfer kılıç

ÜŞÜYORUM,ALİ DUYSAK,a

ÜŞÜYORUM

Üşüyorum sensizlikten
Yaslatım sırtımı duvara
Ilık bir rüzgar sardı her yanımı
Sen yoktunya yinede üşüyorum
Bu kadar zormuydu sensizliğin bedeli
Sanki güneşe hasret kalmış gibi
Kaldırdım başımı yukarı
Gökyüzü bile sensiz bana çok dar
Yürüyorum boş sokakları
Sana rastlarım ümidi ile
Ayaklarım çamura batmış sanki
Yokluğun zehir gibi sarmış bedenimi
Üşüyorum sensizlikten
Her sokağı senin kokun sarmış gibi
Deli gibi arar oldum seni her yerde
Gel artık gel ısıt beni
Üşüyorum sensizlikte
AYFER KILIÇ

Bu şiir toplam 629 kez okundu.
23.02.2013 13:25:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı