Neşe ŞAHİN YILMAZ

BEY BABAM

Ufkuma girdaplar çizdi yokluğun
Acılarla geçti tüm çocukluğum
Seni aradığımda yanımda yoktun
Ölümün belimi büktü bey babam...

Ne bayramlar bayramdı, ne günlerim gün,
Ne dünlerim güzeldi, sensiz ne bugün,
Sazlar çaldıysa da durgundu düğün,
Gelinlik bedenimi yaktı bey babam...

Yüreğim yanıktı ellerim boştu
İsmini andıkça yüreğim coştu
Bedenim yuvamda kanatsız kuştu
Uçacak dermanım yoktu bey babam...

Acılara gark oldum, yüzüm gülmedi
Beni gören mutlu sandı, derdim bilmedi,
Kimse beni senin gibi sevmedi,
Sevdan ta burnumda tüttü bey babam...

Selvi boyun, kara gözün geldi önüme
Bir ok saplandı sandım ta yüreğime
Bulamadım söyleyecek tek bir kelime
Yokluğun bir ömrü yıktı bey babam...

Bir bilsen ne depremler oldu içimde
Hepsi bir başka yıktı, başka biçimde
Yoruldum, kalmadı artık gücümde,
Gönlüm her sevdaya toktu bey babam...

Sandım ki başıma dünya yıkıldı
Ayaklarım yedi kat yere çakıldı.
Bağrıma zehirli hançer sokuldu
Sensizlik ciğerde oktu bey babam.....


Neşe ŞAHİN YILMAZ

Bu şiir toplam 692 kez okundu.
25.02.2013 13:18:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı