İsmail Cica

alnından öperim.

unutulmuş belleklerden ve de silinmiş
eski resimlerde gülümser gelecekler
yarınlar başkadır hatta gebedir denir
umutsuzlaşır umutlar kara gecelerde

yumulan gözler kararır aranır güneş
bir acı başlar içimizde ışık isteriz
gelecek diye diye avutur ben beni
beklenen yarınlar gelir hani gelir de

eskimiş pörsümüş çoban yorganı kepenek
sarar eskiyen mecalsiz bu bendeki bedeni
umutlar sanaldır bel bağlamak teslimiyettir
olsun ne çıkar ruhsal bir dinlenceye yatılır

yarınlar umuttur elbet yarınlar sevindirir bazen
yarınlar neler getirir neler götürür kim bilecek
benimle sevinecek benimle ağlayacak gülecek
yarınlar yalnızlığımı nerden bilebilecek bilsin hele
alnından öperim.04.02.2012.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 535 kez okundu.
26.02.2013 13:13:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı