Bekir Yalçınkaya
VAKİT YENİYE DURDU
Ben bu kasvet gemimi Grandük’ce batırdım
Haslet yüklü Nusrat’a; limanlar yenilensin
Ebu Cehil zulmünü Taş altına yatırdım
Bilâl’ce ezanımda; imanlar yenilensin
Kaçalım SU öncesi helâk vakti Tufan’dan
Mürşid’in İrşad’ına cemolalım dört yandan
Erenler ocağına ateş yakıp her candan
Bir baca tüttürelim; dumanlar yenilensin
Nizam-ı Âlem için Hisar’ımız Rumeli
Irakeyn ve Malazgirt.. Çaldıran, Otlukbeli
Düşürsün geleceğe evvelinden evveli
Alpaslan Yavuz olsun; Sultan’lar yenilensin
Yetsin artık Küffar’ın mazlumu incitmesi
Küllensin Tekfur aşkı, kovulsun Haç fitnesi;
Tarihe geçsin İzmir Marşı ile gitmesi
Çürük yüreklilere yamanlar yenilensin
Yer helâl, tohum helâl; helâl yetişti Çınar
19’luk Mehmed’e Ehl-i Kur’an olmak var
Müjde Yolcuları’nı bir bir denesin bağlar
Nefsin harab kıldığı viranlar yenilensin
Kardeşliğin köprüsü mimarsız ve direksiz
Sanki asil bâniler asri çağa gereksiz
Binalar ruh vermiyor, şekli dilsiz, yüreksiz
Arzın ölçü aldığı Sinan’lar yenilensin
Horasan, Buhara’dan Şakirtler çıksın gelsin
Sinsi diyalogların hoşgörüsü düzelsin
Ey lisanım! Sen Yunus, Farabi’yle güzelsin
Bir hecene yüz cümle kuranlar yenilensin
Kırıp mekanikleri, gem vuralım on Tay’a
Atlar üstünde diyar diyar göçüp konmaya
Maveraünnehir’de doğup cenge yunmaya
Pontos Dağları’nda yol yoranlar yenilensin
Ortaçağ karanlığı; Hak/Adalet arıyor
Küfür can ezdirecek kanlı palet arıyor
Hilâl’in karşısında Salib nâlet arıyor
Şer Bizans zincirini kıranlar yenilensin
Dil ile bozduğumuz ağızlar yenilensin
Allah..! Allah..! diyen Mert, Yağızlar yenilensin
Bozoklar, Peçenekler, Oğuzlar yenilensin
An geldi, Kös dâvâya Turanlar yenilensin..
Bu şiir toplam 664 kez okundu.
1.03.2013 08:49:57