cangül

DOSTUM

Dostum...
İçimi kapkara bulutlar kapladığında,
Başımı omzuna yaslayabileceğim,
Onun içindeki kara bulutlar yüreğini kararttığında,
Başını omsuzuma yaslayabilecek insandır...

Dostum...
Sıkıntıdan ellerim buz gibi olduğunda, ellerimi tutarak,
Sevgisi ile taaa yüreğime kadar ısıtabilecek,
Sıkıntıdan onun elleri buz gibi olduğunda, ellerini tutarak,
Sevgim ile taaa yüreğine kadar ısıtabileceğim insandır...

Dostum...
İş yerinde; bir bardak çayın
Veya bir fincan kahvenin içimi süresince,
Gönül ne kahve ister, ne kahvehane
Gönül bir dost ister, kahve bahane diyen satırları hatırlayıp
Hayatın minicik bir parçasını paylaşabildiğim insandır...

Dostum...
Bazen aynı walkmende bir şarkıyı, bir türküyü;
Bazen internetin sanal evreninde
Bir kaç satır fıkrayı, şiiri
Kokusunu alamasak bile, sanal bir gülü
Paylaştığımız insandır...

Dostum...
Onun sosyal veya bürokratik tabakasından,
Cüzdanının kalınlığından, cinsiyetinden,
İnancından, mezhebinden,
Siyasi düşüncesinden önce

İnsan olduğu için sevdiğim
Ve
Beni İnsan Olduğum İçin Seven,
İnsandır...

Bu şiir toplam 660 kez okundu.
12.03.2013 17:42:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı