Yahya Koza

Üzülme

Mahzun durup yüreğimi dağlama
Gönül parem yaşlar döküp ağlama
Senin için yalvarayım mevla'ma
Dur ben yanam karagözlüm üzülme.

Boynu bükük durma öyle sevdiğim
Söyle nedir matemini bileyim
Bir kez olsun yüzün gülsün göreyim
Ben ağlıyam karagözlüm üzülme.

İpek saçlar tarumardır dağılmış
Narin beden ağır yükten ezilmiş
O mah yüzün kahırından süzülmüş
Ben kahrolam karagözlüm üzülme.

Fırat olmuş karagözler çağlıyor
Hicran dolmuş yüreğini dağlıyor
Felek vurmuş karaları bağlıyor
Ben kararam karagözlüm üzülme.

Solan güle döndürmüşsün kendini
Gel beraber yıkak felek fendini
Delip geçek kötülükler bendini
Çatalkaram karagözlüm üzülme..

Yahya Koza

Bu şiir toplam 557 kez okundu.
13.03.2013 11:15:15

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı