büşra koç (busra91)

Sensizliğin Acı Yüzü

- Yine daldım sensizliğe -

Artık ne yapacağım bilmiyorum
Nasıl kurtulacağım sensizliğin hapsinden
Yaşayan bir ölü gibi dolaşıyorum
Kendimi bilmeden saatlerce bir noktaya sabitleniyorum
Aslında hiç bir şeye bakmıyorum
Sensizliğe dalıyorum çıkamıyorum bir türlü içinden
Çıktığım zamanda kendimi yatakta buluyorum
Korkunç bir karanlık içinde yapayalnızım
Karanlığın sessizliği sensizlikle birleşiyor
Ve ikisi birden vücuduma ağır geliyor kaldıramıyorum
Bu yüzden yaşayan bir ölü gibi oluyorum
Kendime geldiğim zaman da
Ağlamaya başlıyorum anlıyorum senin yokluğunu
Kaybolan ümitlerimi arıyorum teselli için
Ama bulamıyorum terk etmişler beni
Yalnızlıkla baş başa bırakmışlar
Yalnızlığımla savaşıyorum yeniliyorum
Çünkü ağlamaktan zayıf düşmüşüm
Sensizlikten zayıf düşmüşüm…

04.25
01.05.2007

Büşra Koç

Bu şiir toplam 885 kez okundu.
20.07.2007 04:17:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz