KORAY CEYLAN

NASIL ATAYIM ?

hayat bir solukta akip giderken gözlerimin en karasindan
Kilit vurdum dillerime anmasin adini sabalarimdan aksamlarima
sönmüs yanginimin küllerinin tortusunu biriktirdim yüregim en derininde
kahirlarimla yogurdugum seni içimden atamiyorum ..
nasil atayim! yapismis sevdan yüregime içimde can gibi…

seni her unutmak istedigimde,
sevdanin tozlu yollarini asindiran ayaklarim götürür beni sahillere
dalgalarin köpüklerine karisir bedenimin her zerresi
alir beni benden sessizligime gömdügüm hatiralarim
sonra gün batimina takilir gözlerim sahil kenarinda
yer gök kizila boyanirken, saçlarinin rengini çalar günes..
ve unutmak isterken seni, yine bana hatirlatir….
kahirlarimla yogurdugum seni içimden atamiyorum ..
nasil atayim! Deniz, gözlerinin mavisine bürünmüsken cam gibi

sonra karanlik sarar etrafi… yoklugun gibi, her yer kapkaranlik..
tek basina yürürüm, asindirdigimiz sokaklarda amansizca..
çektigim her nefeste hüzün dolar içime,
diller susar, senli hatiralar fiskirir yüregimden fisildarlar seni bana
sensiz geçtigim dar sokaklarda yokluguna aglayan duvarlar görürüm
nereye gitsem sana kapali her yolun çikmaz sokaginda kaybolurum
kahirlarimla yogurdugum seni içimden atamiyorum ..
nasil atayim! damarlarimda dolasirken kan gibi.

üç bes arkadas muhabbetlerinde teselli bulmaya çalisirim aksamlari..
hatiralarin tozlu sayfalari açilir muhabbetin en koyu satirlarinda
geçmis günleri yadederken aci, buruk bir gülümseme sarar çehremizi
vicdan mahkememde kendimi hesaba çekerken, geceler uyku girmez gözüme.
kahirlarimla yogurdugum seni içimden atamiyorum ..
nasil atayim! yasarken seni her animda keder gibi gam gibi..

Bu şiir toplam 518 kez okundu.
25.03.2013 14:35:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı