ömer Akman

KAHR-I AŞK

Gecemde karanlık hakim Soruyor
Bense tutuklu bir sanık ona
Üstünde sesim, aşk tonunun, kısık ve buğulu
Gözlerim eşlik ediyor her damlası düşerken karanlığa

İtiraf et diyor karanlık, gecede
Bu yaşlar şahittir sessizliğim kalbimin atışları
Unutulmuş sözlerde, sessiz söylediğim her şey
Şahit gösteriyorum bak gecemde sönmeyen yıldızları

Bu şehir diyorum en büyük tanığım odur
O da konuşmaz artık son sözün üstüne
Yalnız kaldım işte karanlığın kollarında
Dökülün göz yaşlarım dökülün ,dökülün toprağa

Toprak sahip çıksın bırakmasın beni karanlığa
Ebedi Hapsetsin uzun bir yalnızlığa
Bırakmasın mühür gözlerine bir an bakmaya
Taş istemem Onun kalbini dikin başıma..

Hüzün işgalinde yüreğim Bu hüzne inat..
Dövüyor şehri sanki marmaranın dalgaları
Beni al marmaram kalmasın içimde ahı
Dursun bu şehir. Ah bu şehir! Nice kahrı aşkın tanığı

Bu şiir toplam 829 kez okundu.
27.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı