Nevzat Acar

güz zamanı

sararan yapraklarda oynaşırken
güneşin yorgun ışıkları
bir hüzün kaplar içimizi
duyunca eski şarkıları

kırık penceremden izlerken
uzaklara giden kuşları
sel olur akar gider
durduramam gözümdeki yaşları

güneş batmakta yavaş yavaş
güz zamanıdır artık ömrümün
kokusunu hiç unutmayacağım
kokladığım son gülün

Bu şiir toplam 705 kez okundu.
8.09.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı