AHMET SAİT AKBEN

GÜLÜN TEBESSÜMÜ

GÜLÜN TEBESSÜMÜ
Sen hayata koşarsın, koştukça yorulursun. Halbuki dursan neler olup bitiyor bir anlasan, hayal edipte yapamadığın bir şeyler olmalı, hayata kazımak istediğin
tutkularını gerçekleştirirsen işte o zaman seni sen yapacaktı. Tutkunun önündeki engel ne olabilir. Hayatı bir bahçe olarak göreceksin, sen sarmaşıkların içindeki
en güzel gül olacaksın. Vakti gelince gül gülermiş, ağlamak buluta yakışırmış
bulutun ağlaması gülü sevindirse de tebessümünü buluttan alırmış, gülün alnına
serper damlalarını, kırmızı güller aşka gelirmiş… Bir sevdalı sevdiğine uzatınca
en güzel kokuyu içine çekerken peygamber sevgisini yüreğinde defalarca hissederek ona olan sevgiler bakışlarda kat kat artarmış, aşk yare dokunur, sineler çarpar, bir bakış atar bu son bakış olur. Aşka acı kattı oysa sevinç vermeliydi. Aşkı bilen aşkı bilmeyeni nasıl bulur, biliyordu en başından beri
umut ediyordu, bekliyordu, sabrediyordu. Az yol gözlemedi, sevmiş de kavuşamamak nedir biliyordu.
AHMET SAİT AKBEN

Bu şiir toplam 533 kez okundu.
17.04.2013 15:49:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı