Samet Karahasanoğlu (samet karahasanoğlu)
BU HAYAT BÖYLE MALESEF
Hayat böyle maalesef,
Düşen kalkamıyor, kaldırmaya çalışsan da kalkamıyor,
Ya destek çıkarsın, ya da o düşerken bir darbede sen vurursun,
Ne yaman çelişki ama malesef, malesef öyle,
Ama ile başlar, keşke ile biter
Oysaki en fazla 10 santimetredir destek çıkmakla,
Ona darbe vurmak, oda şu;
Ya düşerken omzunun altından tutar kaldırmaya çalışırsın,
Ya da düşerken omzuna elini bastırırsın daha çabuk yıkarsın,
Bir düşünsene 10 santimetre,10,
Şimdi bana bunlar nerden çıktı diyeceksin,
Tabi haklısın, haklısın ama,
‘‘Bu hayat böylemi olur, düşen hep yerde mi kalır’’ demiş yazar da,
Oradan geldi aklıma,
Farkındaysan tabi haklısın ama dedim,
Demek daha yolun başındayız,
O zaman keşke dememek için yaşayalım,
Nehirler yatağını değiştirmeden,
Kışın o soğukta bacadan duman tütmeden,
Düştüğün yeri hatırla, hatırla da dön bir bak geriye,
İlk adımını hatırla hatırlayamazsan da aklını zorla,
Bu hayat böyle maalesef,
Bende kabullenemiyorum ama maalesef böyle,
Dedim ya 10 santim,10,
İlk adımın 20 santim,
İkinci 30 santim,
Üçüncü adımın 40 santimetre derken,
Birde bakmışsın ki adımlarınla mesafe ölçüyorsun,
1 metre, 2 metre, 3 metre diye,
Bir türlü bitmez santimetrelerce hayat, uzar gider,
Bu hayat böyle olur işte,
Bu hayat böyle olur,
Böyle gelmiş gidiyor,
Durdurmak mı?
Aklına bile getirme elinde değil,
İlk sen olmaya çalış,
Belini doğrult ve dimdik yürü,
Tuzak kursalar da o kurdukları tuzağa düşsen de kalk yürü,
Ne kaybedersin ki bu kadar şey kaybetmişken, ne kaybedersin ki …
Samet KARAHASANOĞLU
10/10/2010 Pazar MAÇKA
Bu şiir toplam 606 kez okundu.
13.01.2011 19:04:15