Zeki ÇELİK
ANNELER
Eşine sadıktır aşkını yaşar.
Gerekli yerlerde hizmete koşar,
Hamile olunca sevinçten coşar,
Sevgiyi, şefkati salan anneler.
Beşikte yatırır, kundağa sarar,
Yağmur da, güneşte şemsiye arar,
Teninin dokusu sağlığa yarar,
Sıcakta, soğukta kalan anneler.
Bin bir emeklerle bizi büyütür,
Elimizden tutar, tıpış yürütür,
Çocukluk,gençlikte bıkmaz avutur,
Tatlı hülyalara dalan anneler.
Büyükle büyüktür, küçükle küçük,
Kucağına alır verir öpücük,
Eğlenir, coşturur saçar gülücük,
Her türlü müziği çalan anneler.
Evlat çoğaldıkça onlar yaşlanır,
Torunu sevmekten çok çok hoşlanır,
Bu konu Zekice yazıp işlenir,
Rengarenk kıyafet alan anneler.
Erkeği yok ise olurlar baba,
Hoşgörü sergiler olmazlar kaba,
Onlarla kaynaşır hısım, akraba,
Bazı engelleri delen anneler.
Bulaşık, çamaşır tenini yıkar,
Bizlerle birlikte mis gibi kokar,
Merhamet doludur ilaçtır akar,
Vücuttan mikrobu silen anneler.
Bizlere odaklı her iki gözü,
Masaldır, şiirdir, manidir sözü,
Sağlıklı oldukça gülüyor yüzü,
Derin uykusunu bölen anneler.
Yerleri süpürüp, evi süslüyor,
En ağır işleri onlar işliyor,
Yavru karnındayken düşük başlıyor,
Çocuğu yüzünden ölen anneler.
Oğlunun, kızın da sorunu bitmez,
Masraflar arttıkça bütçesi yetmez,
Öfkeyi bastırır kin,nefret gütmez,
İçi ağlarken de gülen anneler.
Gurbetin kahrını o da çekiyor,
Gittiği her yere sevgi ekiyor,
Hasretle, özlemle yola bakıyor,
Dar günde yanına gelen anneler.
Sorumsuz gençlerin kusuru çoktur,
Hoca öğretmendir, bazen de doktor,
Dünya imtihandır dönüşün haktır,
Yanlıştan aklını çelen anneler.
Atası ölünce ağıt yakıyor,
En derin, acıyı onlar çekiyor,
Bahçe çapalıyor, fidan dikiyor,
Gözünün yaşını silen anneler.
Şımarık çocuklar olsa yaramaz,
Aklını erdirir kusur aramaz,
Yetime, öksüze asla kıyamaz,
İnsan değerini bilen anneler.
Nasıl da seviyor Zekiler sizi,
Dünya yaşantınız belgesel dizi,
Zamansız göçüp de üzmeyin bizi,
Yapraklar misali solan anneler.
Bu şiir toplam 1.709 kez okundu.
17.05.2013 11:06:29