Orhan Bahçıvan

Kimse Yok mu?

Dönerken zaman gözlerinde
Ben seninleydim direnişlerde


Asya topraklarında gezinirken
Kil kokulu bir ocağa denk geldim
Kusursuz bir doğanın
Bahçesinde

Avucumda kırılmadık bir sözcük
Gözlerime motif çizen
Gözlerin

Ağarmış bir gecenin içinden çıkmak
Bakır tenli küheylanlar aşkına
Soğumuş nefesler
Bedenimde

İki can bir kasede kül gibi
Tersine akıyor dünya
Nehirlerle

Sarıçiçek teninde rüzgar nefesi
Ocakbaşı çocuksu seslenişler
Masal istemleri

Kilitlendi ömrümüz ağır şarkılarla
Mızrağı kırılmış süvari adına
Bağırıyorum biten gecenin ortasına
Kimse yok mu

Ejderha nehrin kenarında
Kalbimi besliyorum kahinler diliyle

Orhan Bahçıvan

Bu şiir toplam 833 kez okundu.
17.05.2013 17:23:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı