Ahmet Fatih KESKİN

Lütfen

Bir kerrecik olsun dinle beni
Merak etme kısadır kelamım
Zaten kalmadı konuşacak dermanım
Az çok bilirsin diyeceklerimi
Sağolsunlar dost dediklerim
Sakız ettiler herşeyimi
Ama bi de benden duymanı istedim
Duy da öğren bakalım neymiş sana karşı olan hislerim
Aslında ben hiç sevmedim seni
Sevmek de neymiş
Aklımdan bile geçmedin ki
Adını daha yeni öğrendim
Kulağıma geldi sevdalım senmişsin
Kim demişse yalan demiş
Zira sen olsaydın o kişi
Bir sır olurdun herşeyden önce
Kalbimde yeşeren bir tohum olurdun
Gözyaşlarımla sulardım seni her an
Köklerin kuvvetlenirdi gün be gün
Ve böylelikle fethederdin kalbimi
Daha sonra dallanıp budaklanmaya başlardın
Yavaşça ve sessizce
Bedenimi benliğimi ele geçirirdin
Yaprakların damarlarımdan akan kana karışırdı
Bazılarıysa gözlerimi kapardı
Ama meyven hiç olmazdı
Ve ben sulamaya devam ederdim seni
Ve sen inadına büyürdün içimde
Amansız bir hastalık gibi
Ta ki güz gelene kadar gönlüme
Malum sen de solardın birdenbire
Dökerdin yapraklarını her yere
Gözyaşlarım çürütürdü gövdeni
Ve yıkılırdı biryerlerde içimde o koca ağaç

Şimdi keşke görebilsen kalbimi
Çorak bir arazi
Yer yer çatlamış kurumuş
Suya yeşile aç ve susuz
Neyse kısa kescem demiştim
Bil ki sözümün eriyim
Ama anladın de mi
Bu kadar anlatabildiğime göre en mahremimi
Hiç sevmedim seni
Gerçi sevdimse de ne farkeder
O topraklarda bir ot bile bitmez artık
Çoktan olmuş heder...

Bu şiir toplam 690 kez okundu.
27.05.2013 15:09:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı