AHMET DUMAN

AŞK VE BEN ARASI

Yaşamadıkça seni yazamıyor elim
Yazmadıkça elim yaşayamıyorum seni
Biliyorum mutluyum öldürüyorum kendimi

Ben mevsimlerden Eylülken sen Nisansın
Benim yüzüm solarken sen gül açarsın
Şerde bile canım feda denilecek vatansın
Memleketimin en yüksek noktası işte burdasın

Sensiz zaman nasıl geçiyor hayretteyim
Doğum günümü kutluyorum şu anda seni görmekteyim
Sen ve ben değil , biz olmayı istemekteyim
Gözlerimi kapattım işte bu dilekteyim
Gerçekleşmezse dileğim , ben hayallerimin altında kefendeyim

Bu şiir toplam 482 kez okundu.
30.05.2013 15:36:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı