AHMET SAİT AKBEN

YAZAN KALEM DEĞİLDİ KALEME HÜKÜM VEREN ELİM: AŞKIM

Yazacağım sana sen okumazsan da, duyacaksın sözlerimi aldırış etmezsen de…

Seni görmek yüz yüze gelmek, bir an bakışmak iki çift laf etmek aciz kalbimi ferahlatıyor.
...
Ben seni yazmayı kendine görev edinmiş doğruları yazmaya sana söz veriyorum.

Adın dillerde olmasın sırf sevdiklerin çağırsın seni, manalı gözlerde avutma kalbini.

Adın adıma, gözün gözüme, bakışın bakışıma yakışıyor. Biz bize yakışırız, ben seni bilirim.

Mecnun çöle düşmemişti mecnun kendini sürdürmüştü. Çünkü kavuşamayacağı aşkı için gitti.

Seven bir kere seviyorsa sen kimi seviyorsun, ben seni seviyorsam sen ellere gizlenme.

Uzadıkça uzuyor derin bir karanlık mabedde orda da yalnız biçare, çaresiz korkak ve yalnız

Yapamadıklarım ahı mı alıyor tekrar dene yapabilirsin diyor cesaretleniyorum geliyorum.

Sana yaklaştıkça cesaretim kırılıyor başka bir benlik ruhuma giriyor en sıradan kelime üşüyor.

Tek kelime bir laf ediyorsun kocaman umut oluyor, sakinliğimde yalnızlığım avunuyor.

Sen gelme ben gelirim diyorsun, hep ben geliyorum sana sen beni genelde unutuyorsun.

Sende ben ne ifade ediyor olabilirim. Belki sevmediğin birine benziyorumdur.

AÇIKÇASI ŞU Ben seni sevmenin lüksünü yaşıyorum. Sen bana umudu ver, ben sana

YILDIZ olur gözünden tebessüm akarım.

AHMET SAİT AKBEN (KENDİ YAZILARINDAN )

Bu şiir toplam 452 kez okundu.
4.06.2013 13:01:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı