Mesut İlkay Yanık
Bizim Hikayemiz
Bir sabahçı kahvesi
Müşterisiydik bizler
Doğan güneşi izler
Duyardık aynı sesi
Kurşun sesi art arda
Büyüyen boşluk gibi
Sahipsiz çığlık gibi
Patlardı sokaklarda…
Bir mezarlık kadar boş
Ve o kadar doluydu
Yetmiş sekiz yılıydı
Ölüm kokardı varoş…
Kan çiçekleri büyür
Küçülürdü labirent
Daralırdı koca kent
Dağılırdı siyanür…
Bir gün daha başlardı
Sıkılırdı yumruklar
Zehirlenen çocuklar
Panzerleri taşlardı
Taşlayan benden biri
Taşlananda öyleydi
Makûs talih böyleydi
Yanardı hep birileri…
Özgürlüğüm mahpusta,
Mutluluk annemle
Ve babamla birlikte
Gezende kaldı usta!
Çocukluğum Mamak’ta
Saklambaçlarda saklı…
Köşelerde yasaklı
Mayınla oynamakta…
Bir düş kursun ülkemiz
Düş kursun ardımızdan
Ölürüz derdimizden
Sehpada gençliğimiz…
Gelip geçtiğimiz yol
Hep hak yoludur evlat.
Var olsun diye devlet
Var ol bayrak hep var ol!
Mesut İlkay YANIK
Bu şiir toplam 543 kez okundu.
12.06.2013 23:22:06