esra gövem

Gül Yüzlü Peygamberim

Günler ne günlerdi ya Muhammed!
Gözlerini ıslatan kafirlerin gafletine bakardı.
Ah o gözle ıslanmayacak mı sanarlardı?
Ah o kalplar yanmayacak mı?
Ah o kulaklar duymayacak mı sesini?
duyacak, eee daha ne aldanırlar?
Senin gözlerine baksalar anlayacaklar.
anlamazlar, anlayamazlar,
çünkü onlar münafıklar.
Sen ya Muhammed!
İnsanlar gözlerinde parlayan yıldızların ihtişamına bakardı.
Yaşanan zorlukların değerini anlamaya çalışırlardı.
Anlamadılar, anlayamadılar,
Anlayamazlardı.....
Onlar o kadar acıya dayanamazlardı.
Senin zamanında yaşamak istemezmiydim!
Gülünden koklamak istemez miydim ya Muhammed?
Ne kadar savaşsa zorluksa katlanamazdım.
Kurtlar yiyip bitirdi beynimi......
Ashabından olmak sohbetlerinde bulunmak isterdim.
Sabrından sahiplenmek isterdim.
Ama olmadı zamanında doğmadım.
Sorunlarn değerini anlayamadım.
Gül yüzünden dökülen yaşları sararan yaprakları tutmak isterdim


TUTULMAZSIN KİMSEYLE BİR,
SEVGİLİMSİN SEN BENİM,
GÜL YÜZLÜ PEYGAMBERİM.
ESRA GÖVEM
KARTALTEPE ORTAOKULY
KARABÜK-MERKEZ
7/B

Bu şiir toplam 700 kez okundu.
12.06.2013 23:24:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı