esra gövem

SEN ÇOK ZORSUN

Gözlerine bakmak ne kadar zor!
Ellerini tutmak
Sana sarılmak
Kalbinin bir parçasını verip,geri almak
Sensiz geçirdiğim her saat,soğuk
İliklerime işliyor kokun her saniye
Hayatta tutunacak dalım,sadece saç telin
Ellerimi ısıttığım tek yer,ellerin
Buz gibi buralar sensiz,kokundan yoksun
Seni çok özlüyorum,yanımda yoksun
Kelimeler kifayetsiz,duygularımın yanında
Kalbimi masaya yatırsam,ne kalem yazar söylediklerimi
Ne insan dayanır sözlerime......
Olan bana olsun,zarar gelmesin ellerine....
Sevsen ama adam gibi sevsen unutamazsın demişlerdi ya!
Unutmak kelimesi yanımdan bile geçmiyor.
Hatırlamak istediğim tek şey sensin
En değerli varlığımdır,gözlerin......
Unutma beni ne olur acı çekiyorum.
Senden uzaklar çağırıyor beni duyuyorum
Gitmek istemiyorum
Ayaklarım gitsede,bedenim bırakmıyor seni
Kan pıhtısında duyuyorum özlemini
Bastığın her kaldırım bana sıcak bir döşek
Ömrüm geçsin razıyım seni bekleyerek
Saçlarından kaşlarına düşüyorum
Oradan kirpiklerin yakalıyor beni
Sonra gözlerinin renginde boğuluyorum
Gözlerinden akan yaşla süzülüyorum
Sonra dudaklarına geliyorum
Bana konuşamadıklarını söylemeni istiyorum
Kapı kapanınca yüzüme;
Anladım ki her zaman ki gibi susacaksın
Kayarak yavaş yavaş parmak uçlarına kadar geliyorum
Sonra o parmak uçlarıyla göz yaşını siliyorsun
Bir süre sonra ıslaklık kuruyor.
Ellerinde hatıra olarak kalıyorum.
Ben seni çok ama çok seviyorum.......

Bu şiir toplam 653 kez okundu.
15.06.2013 16:55:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı