Mesut İlkay Yanık

Eyşan

Merhaba Eyşan!
Merhaba yasak düşler kraliçesi!
Elimde şuan
Doktorun o faydasız reçetesi
Ve gri bir gül var!
Bu gece karanlığa göğüs geren
Yıldızlar kadar
Uykusuz, başıboş ve yalnızım ben!

Her yanım hurda
Her yanım çürümüş bir et parçası
Bileklerimde
Ağrıdır ayrılığın kelepçesi...
Gözlerim dalgın,
Gözlerim uykusuz ve perperişan
Bir başka kadın
Eline su dökemez senin Eyşan...

Gardiyan oldum
Tutsaklar denizinde yapayalnız
Ben ziyan oldum
Ablak gök, masum güneş, körpe yıldız!
Şair oldum ben
Sağırlar ve körlerin ülkesinde
Beni yalnız sen
Duyarsın Eyşan susma nolur sende!

Sevginin gücü
Kalbimi büksün atsın... Patlasın ay
Ve güneş öncü
Birlikler gibi... Yansın bütün uzay!
Şimşekler çaksın,
Çığ doru bir tay gibi düşsün yere!
Medetsiz yangın
Alevi yaksın beni milyon kere!

Savrulsun düşler
Umarsız iskeletler diyarında
Sıkılsın dişler
Dağılsın ağızlarda aynı anda!
Yıldırım vursun
Kurusun kanla akan şelaleler!
Yangınlar sarsın
Tutuşsun yüreğimdeki meşaleler!

Tut beni Eyşan
Savrulur dökülürüm bucaklara
Bırakma dayan
Devrilir yıkılırım sokaklara
Yaman bir derde
Hissedar olduk senle Eyşan... Ey yar!
Arada perde
Arada milyonlarca kalın cam var!

Mesut İlkay YANIK

Bu şiir toplam 689 kez okundu.
25.06.2013 16:48:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı