AHMET SAİT AKBEN
MEYLİME GEL
MEYLİ ME GEL
Yazmakla kalem kurudu ağlamakla gözyaşım
İsmim gibi düşüncemden çıkmıyorsun.
Bende her şey gelir geçer, sokaklar bile benden geçer. gerektiğinde hasret kalırım senini özlemek güzel.
...
Uzaktan gelişini izliyorum
geliyorsun bana doğru
sonra bir yabancı çıkıyor
onun sen olması lazımdı iç çekişleri
Ya seveni kabullenmeli yada hiç tebessümlerle bakış atılmamalı umut vermemeli.
Seven bilinmez
Çaba sarf edilmez
Her güle meyl edilmez
Mekanı belli aşklar kol geziyor bu satırlarda
Bu sokakta gezen, seni koruyan, ürkek bakışı eksik olmayan,
Hayali de kurutmalı, birlikte kurulmalı hayaller, bundan keyif almalı,
yalnızlıkla hayal kurulamaz, insan tek başına mutlu olamaz...
AHMET SAİT AKBEN
Bu şiir toplam 422 kez okundu.
3.07.2013 11:52:02